De klop op de deur
‘Jij weet niet wie je bent, hè?’ De woorden klonken meer als een vaststelling dan als een vraag; twee heldere, blauwe ogen keken me onderzoekend aan.
Even dacht ik dat ik hem niet goed verstond, wat zei hij nou? Sprakeloos staarde ik hem aan.
‘Je bent net een kameleon, je neemt de kleur aan van je omgeving. Ik was er overigens bijna ingetrapt, je bent er heel goed in.’
Het bloed schoot naar mijn wangen. In mijn hoofd zocht ik naar woorden om mezelf mee te verdedigen, maar er kwam niets. Ik had geen tekst. De boodschap stond zo ver af van mijn zelfbeeld, dat het even duurde voor de betekenis helemaal tot me doordrong. Toen dat gebeurde, werd het een moment zwart voor mijn ogen, ik verdween in het niets. In de stilte die volgde, klonk het gezang van een vogel.
‘Ik zie een verpakking, een presentatie. Maar de vorm die je aanneemt, klopt niet. Wie ben jij? Waar is je authenticiteit?’ Henry sprak zacht, maar indringend; ik kromp ineen bij ieder woord. Hoe ik ook vocht tegen mijn tranen, ik kon niet voorkomen dat ze over mijn wangen rolden. Ik hoefde niets te zeggen. We wisten allebei dat hij de spijker op zijn kop had geslagen.
Alles loslaten
Zo begon mijn reis. Ik was 29, getrouwd met mijn studievriendje en ik werkte, na een studie bedrijfskunde aan Nijenrode, in de verkoop bij ICT-bedrijf NCR. Ogenschijnlijk had ik alles goed voor elkaar: een mooie baan met dito vooruitzichten, een prachtig huis en een flitsende leaseauto. Maar ik kampte al sinds mijn achttiende met chronische vermoeidheid en werd geplaagd door een voortdurende innerlijke onrust dat het leven toch meer te bieden moest hebben dan dit. Het gesprek met Henry was mijn klop op de deur: het signaal dat mijn ziel vroeg om een koerswijziging. In een jaartraining persoonlijke ontwikkeling ging ik op zoek naar de vraag wat ik nu eigenlijk wilde met mijn leven. Alles ging op zijn kop: ik beëindigde mijn huwelijk, verkocht mijn huis en zegde mijn baan op.
In Findhorn, een spirituele gemeenschap in Schotland, maakte ik kennis met het bestaan van de ziel. Het was alsof de bliksem insloeg: ineens begreep ik waar mijn innerlijke leegte vandaan kwam en in welke richting ik moest zoeken. Ik begon te mediteren, leerde om aura’s waar te nemen en begon zelfs te channelen, te spreken met entiteiten in de energetische wereld. Mijn oude leven van commercie en carrière kwam steeds verder van me af te staan. Samen met mijn huidige echtgenoot, Wim Bierman, ging ik healing studeren bij Barbara Brennan in de Verenigde Staten en begon Soulstation, een bureau voor persoonlijke ontwikkeling in het bedrijfsleven. Ik leek mijn weg te hebben gevonden. Maar ik bleef chronisch moe.
Zoektocht naar genezing
Gedreven door een intens verlangen om te genezen, verdiepte ik me steeds verder in het ontstaan van ziekte en gezondheid. Daar de reguliere geneeskunde weinig voor me kon betekenen, kwam ik vanzelf terecht in de complementair alternatieve geneeskunde. Ik heb boeken gelezen, studies gevolgd en met behandelmethoden geëxperimenteerd op het terrein van o.a. psychotherapie, voice dialogue, healing, sjamanisme, homeopathie, orthomoleculaire therapie, manuele therapie, meditatie, lichaamswerk, raw food, detoxkuren en systemisch werk. Ik was mijn eigen proefkonijn en leerde met vallen en opstaan.
Mijn genezing verliep in fases. Een belangrijke doorbraak kwam in 2002 na de behandeling met een homeopathische kuur van slangengif, onder begeleiding van een natuurgeneeskundig therapeut. Ik was inmiddels moeder en werkte als coach en healer binnen Soulstation. Maar de echte doorbraak kwam nadat mijn psyche de eerste flarden van traumatische jeugdherinneringen prijsgaf. Aanvankelijk viel ik in een zwart gat, ik kreeg verschijnselen van Post Traumatische Stress (PTSD). Maar ik wilde geen medicijnen, ik wilde genezen. Ik vond een psychiater die zich specialiseerde in de behandeling van trauma middels ademtherapie en deed daarna EMDR en lichaamswerk. Toen dat achter de rug was, begon ik te schrijven. Door iedere ervaring opnieuw te beschouwen, te doorleven en onder woorden te brengen heb ik mezelf verder helpen helen. Nu is het tijd om het verhaal aan de wereld te geven, in de hoop dat anderen iets aan mijn ervaringen zullen hebben.
Passie, aanbod, talent en missie
Mijn ervaringen hebben me tot een gepassioneerd student van de samenhang tussen het leven en de kosmos gemaakt, de westerse wereld is toe aan een nieuw model van de werkelijkheid. Een model dat uitgaat van het bestaan van de ziel, dat het bewustzijnsveld erkent als voertuig van de samenhang tussen die mens en zijn ziel, en dat misstanden op persoonlijk en collectief vlak ziet als een roep van die ziel om aandacht. Het gaat om een paradigma shift, die de bestaande kennis van de klassieke natuurkunde uitbreidt met de moderne veldtheorieën.
Mijn inzichten en ervaringen deel ik via mijn boeken, mijn blogs en mijn website. Verder organiseer ik Rond de Tafel bijeenkomsten waarin ik met deelnemers van gedachten wissel over de lessen uit mijn boeken voor hun eigen leven. Ook geef ik op uitnodiging gastcolleges en lezingen over zowel de theorie als mijn persoonlijke ervaringen. En het allerliefst geef ik HealingVessels, een workshop met systemisch werk, healing, channeling en rituelen waarin ik met de deelnemers een helend veld opbouw dat hen helpt in hun ontwikkeling.
Mijn talent is gelijk aan dat van vele lichtwerkers: om achter maskers te kijken en het verborgene zichtbaar te maken. Daarmee kan ik mensen helpen herinneren wie ze in oorsprong zijn, ze verbinden met het doel van hun huidige incarnatie en ze helpen om hun blokkades te helen. We zijn allemaal God en we zijn allemaal beschadigd in onze persoonlijkheid, dat is het gegeven van de dualiteit waar onze planeet sinds mensenheugenis in heeft verkeerd. Mijn eigen proces en het werk met mijn cliënten heeft me geleerd dat alles is te helen als je bereid bent om door de duisternis heen te gaan. We leven in een unieke tijd. We zijn op de terugweg naar een leven in eenheidsbewustzijn en bewuste creatie. Van de derde naar de vijfde dimensie. Het is aan ons om deze gelegenheid aan te pakken en de delen van ons die nog verbonden zijn met de duisternis in het licht te houden, de onderliggende gedachten en emoties los te laten, ons lichaam te schonen en ons te laten dragen door steeds opnieuw te kiezen voor de liefde.
